Filmy masturbacja, bar, relacja matka-córka

Andy Stizer (Steve Carell) ma już 40 lat, a nadal ominęło go parę rzeczy w życiu. Ma spokojną pracę w sklepie z elektroniką, przytulne mieszkanko i kolekcję figurek. Ale istnieje taka rzecz, która do tej pory była dla niego tabu... Andy jeszcze nigdy nie uprawiał seksu, nawet przez przypadek. Czy to coś strasznego? Dla Andy’ego nie bardzo, ale dla jego kolegów z pracy, wręcz przeciwnie. A ponieważ uważają go za fajtłapę, postanawiają pomóc za wszelka cenę. Niestety nic się nie udaje, dopóki Andy nie spotka Trish (Catherine Keener), czterdziestoletniej matki trojga dzieci. Kumple są wniebowzięci, mając nadzieję, że coś wreszcie zaiskrzy... dopóki nie dowiedzą się o układzie jaki zawarli przyszli kochankowie!

Przed spotkaniem Johna, Elizabeth była mądrą, doświadczoną kobietą, w pełni kontrolującą swoje życie. John sprawił, że poznała swe prawdziwe oblicze. Zabrał ją w podróż do krainy erotycznej fantazji i... koszmarów. Wkrótce Elizabeth musi dokonać wybory między swoją namiętnością i pożądaniem a zachowaniem rozsądku i przede wszystkim - zdrowia psychicznego.

Raimunda jest żoną bezrobotnego mężczyzny i matką nastoletniej dziewczyny; jej siostra Sole jest fryzjerką; matka zaś zginęła wraz z mężem w pożarze. Ta ostatnia najpierw ukazuje się swej siostrze, następnie zaś Sole, choć najwięcej niedokończonych spraw łączy ją z Raimundą i jej sąsiadką Agustiną.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Komedia o tym, że nocna przygoda, pozornie bez zobowiązań może mieć nieoczekiwane konsekwencje, które skomplikują czyjeś plany na przyszłość nieoczekiwanymi obowiązkami rodzicielskimi. Allison Scott (Katherine Heigl) jest żyjącą w trybie przyspieszonym, 24-letnią wschodzącą gwiazdą dziennikarską, której pociąg się wykoleja z przyczyny przelotnej znajomości zawartej pod wpływem alkoholu z lekkoduchem Benem Stonem (Seth Rogen). Rezultatem tego jest klasyczna wpadka. Z perspektywą wyboru albo samotnego macierzyństwa albo głębszej relacji z ojcem ewentualnego potomka, Allison decyduje się dać szansę temu miłosnemu przypadkowi. Ben, człowiek niedojrzały i nieodpowiedzialny, którego nie w głowie stabilizacja i zakładanie rodziny zostaje skonfrontowany z przymusem podjęcia poważnej, życiowej decyzji: dać nogę natychmiast, czy zostać na rodzinnej fotografii? Próba zalotów do kobiety, z której wdzięków skorzystało się zeszłej nocy jest zadaniem nie najłatwiejszym i nieco absurdalnym, kojarzącym się raczej ze spożywaniem musztardy po obiedzie, niż z romantycznym okresem narzeczeńskim. Zwłaszcza, gdy w miarę jak się lepiej poznają okaże się, że zupełnie nie pasują do swojej bajki. Dodatkowo mają obok siebie niezachęcające przykłady bycia rodzicami. Czy powinni wspólnie wychować dziecko? Gdzie leży tajemnica szczęśliwego związku? Czy przypadkowa namiętność jest dobrym startem do wspólnego życia - na odpowiedź na to pytanie mają dziewięć pełnych zamieszania miesięcy.

12-letnia Regan nagle zaczyna zachowywać się przerażająco. Bluźni i przeklina, w końcu atakuję matkę. Stan dziecka stale się pogarsza. Matka po zapewnieniach lekarzy, że Regan nic nie jest, sprowadza na pomoc młodego księdza Karrasa. Kapłan, przekonany, że w dziecko wstąpił demon, wzywa doświadczonego egzorcystę – ojca Merrina. Zaczyna się bezwzględna walka, w której przeżywający kryzys wiary Karras okazuje się najsłabszym ogniwem.

Ricky (Antonio Banderas) wychodzi ze szpitala dla umysłowo chorych. Pierwsze kroki kieruje do byłej kochanki, "gwiazdki" kina porno, Mariny (Victoria Abril). Dziewczyna nie wykazuje zainteresowania kontynuowaniem dawno zakończonej znajomości, odtrącając adoratora. Ricky nie może pogodzić się z porażką. Zdesperowany, nachodzi ją w domu, a gdy Marina nie chce go wpuścić, ogłusza ją uderzeniem w głowę. Nieprzytomną zaciąga do sypialni i przywiązuje do łóżka. Dziewczyna staje się więźniem we własnym domu. Z czasem więzy, które początkowo były torturą, stają się elementem zmysłowej, erotycznej gry, w której nagrodą jest prawdziwe uczucie.

Nick ma 16 lat i wszystkie problem typowe dla tego wieku. Albo nawet więcej – nie każdy nastolatek mieszka bowiem w starej przyczepie z porąbanymi (delikatnie mówiąc) rodzicami na granicy rozwodu. Kiedy Nick poznaje Sheeni, jego życie komplikuje się jeszcze bardziej... Dziewczyna jest uosobieniem jego marzeń i pragnień. To z nią Nick chciałby stracić dziewictwo. Jest tylko kilka drobnych problemów do pokonania: Sheeni mieszka daleko, ma chłopaka oraz bardzo religijnych rodziców, którzy starają się trzymać ją z dala od wszelkich pokus. Nick nie radzi sobie z tymi przeciwnościami - aż do chwili, kiedy nagle pojawia się jego demoniczne alter ego, szepczące mu do ucha rady, których żaden grzeczny chłopiec słuchać nie powinien…

Film jednego z najciekawszych reżyserów współczesnego kina Darrena Aronofsky’ego, twórcy Źródła, Requiem dla snu i Pi, otwierający tegoroczny festiwal w Wenecji. Fascynujący wizualnie, zaskakujący niekonwencjonalnymi rozwiązaniami thriller o zaciętej rywalizacji dwóch tancerek baletowych, z których każda zdaje się skrywać mroczną tajemnicę.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.