Filmy feminista

18-letni Todd Hewitt jest najmłodszym w grupie ziemskich kolonizatorów na odległej planecie, która miała stać się Nowym Światem dla ludzkości. Wśród mieszkańców nie ma kobiet, które wyginęły przed laty na skutek tajemniczej epidemii. Choroba miała też wpływ na mężczyzn: wszyscy bez przerwy słyszą Szum, czyli myśli innych mieszkańców. Osadą rządzi twardą ręką charyzmatyczny Prentiss. Warunki na planecie są trudne, a życie bez kobiet i w ciągłym Szumie niektórych doprowadza do szaleństwa. Todd podczas wędrówki po bezkresnym lesie odkrywa rozbity pojazd kosmiczny, a wkrótce poznaje ocalałą z katastrofy Violę. Skąd przybyła i dlaczego nie umarła jak inne kobiety? Jedynym, który może znać odpowiedź na te pytania, jest Prentiss. Zamiast jej jednak udzielić każe uwięzić Violę. Todd zaczyna przeczuwać, że Prentiss ukrywa jakąś niewygodną prawdę. Decyduje się więc uwolnić Violę i ruszając w głąb planety, poszukać odpowiedzi na nurtujące go pytania. Ich tropem rusza pościg, który nie może dopuścić do ujawnienia Tajemnicy.

Grupa kobiet planuje zakłócić konkurs piękności Miss World w 1970 roku w Londynie.

Sandy (Art Garfunkel) i Jonathan (Jack Nicholson) to kumple z college'u. Jonathan świetnie radzi sobie z kobietami, zaś Sandy jest chorobliwie nieśmiały. Więc Jonathan postanawia wprowadzić kolegę w arkana sztuki uwodzenia. Namawia go do eksperymentowania z kobietami. Sandy nieświadomie zakochuje się w dziewczynie Jonathana, która niespodziewanie zaczyna okazywać mu sympatię. Jonathan nie może się z tym pogodzić. Drogi przyjaciół rozchodzą się, by po kilku latach skrzyżować się ponownie.

Film oparty jest na autentycznym wydarzeniu ze świata tenisowego, meczu z 1973 roku pomiędzy mistrzem Bobby Riggs'em (Ron Silver) i młodą feministką Billie Jean King (Holly Hunter).

Film ukazuje historię 22-letniej Aury (Lena Dunham), która wraca z college'u do swojej matki artystki. Aurze nie powodzi się: jej strona na YouTube ma tylko 357 odwiedzin, rzuca ją chłopak, jej chomik umiera, a ona sama nie wie jak pokierować własnym życiem. Zatrudnia się jako hostessa w restauracji, wchodzi w związki z dwoma mężczyznami, a przede wszystkim chce, żeby ktoś pomógł jej określić kim tak naprawdę jest.

Szokujący los Isabelle Eberhardt (Mathilda May), młodej dziennikarki, pisarki, urodzonej w 1877 roku w Genewie. Jej rodzice Rosjanie, wyemigrowali razem z nią do Afryki Północnej. Zostaje uwikłana w politykę aneksji Maroka z Algierią na przełomie XIX i XX wieku. Niesamowity styl i osobowość. Zaciekle walczyła z niesprawiedliwością i chociaż, niektórzy uważali, że była szpiegiem, pozostawała przede wszystkim wolną kobietą.

Młoda kobieta przybywa do ekskluzywnej kliniki zdrowia dla kobiet, aby odkryć, że prowadzi ją feministyczny kanibal.

Sześciu muzyków spotyka się w zamku w Normandii, by przygotować się do koncertu noworocznego. Jednak zespół skompletowany przez basistę Roberto (Pierre Lacan) nie jest dokładnie taki, jak planowano na początku. Tylko Lionel (Marc Citti), wiolonczelista, jest pewny. Roberto musiał wezwać: Martiala (Serge Renko), altowiolistę, który radzi sobie z czasownikiem lepiej niż ze smyczkiem, flecistkę Therese (Marie-Christine Laurent), która wkrótce ma rodzić; skrzypka, który jest uczniem konserwatorium; klarnecistę, który został narzucony przez kasztelana, a prestiżowy dyrygent, który ma ich poprowadzić, jeszcze nie przyszedł.