Filmy dziecko, gołąb

Edward i Connie Sumner (Richard Gere, Diane Lane) to idealne małżeństwo, z ośmioletnim synem i pięknym domem na przedmieściach Nowego Jorku... Wiodą dostatnie życie jakiego wielu mogłoby im pozazdrościć. Pewnego dnia szczęście pryska - Connie poznaje przypadkowo młodego, przystojnego Francuza Paula Martela (Olivier Martinez), z którym nawiązuje namiętny romans. Odnajduje w nim to, czego brakowało jej w życiu - smak przygody, tajemnicę i element ryzyka. Szybko jednak namiętność przeradza się w obsesję. Gdy Edward dowiaduje się prawdy, odkrywa w sobie brutalność i agresję, których istnienia nawet nie podejrzewał. Jaka jest prawdziwa cena zdrady...? Czy małżeństwo, do którego wkradło się kłamstwo, poczucie winy i obsesyjna zazdrość ma szansę przetrwać?

Piorun jest gwiazdą Hollywood - psim aktorem, który wciela się w postać superbohatera. Jego zadaniem jest obrona jego ukochanej pani - dziewczynki o imieniu Penny. Niestety Piorun nie ma pojęcia, że tak naprawdę nie posiada magicznych mocy, a widowisko telewizyjne to nie życie. Prawdziwe jest jednak jego ogromne przywiązanie do Penny. Gdy więc przypadkowo trafia do Nowego Jorku, tak bardzo za nią tęskni, że bez wahania postanawia ją odnaleźć. Z dwójką kompanów - bezdomną kotką Marleną i uzależnionym od telewizji chomikiem Atyllą, dla którego jest uwielbianym idolem z ekranu, przemierzy cały kraj poszukując swojej pani. W drodze odkryje także to, że aby być prawdziwym bohaterem wcale nie potrzeba cudownych mocy, ani magii.

Zbliżająca się do czterdziestki pisarka z San Francisco - Frances Mayes (Diane Lane), przeżywa kryzys twórczy i osobisty. Po rozwodzie nie może wrócić do psychicznej równowagi, brak jej też pisarskiej inwencji. Popada w głęboką depresję. Najlepsza przyjaciółka Frances, Patti (Sandra Oh), doradza jej wyjazd do Toskanii. Tam niespodziewanie kupuje piękną willę Bramasole, położoną w malowniczej okolicy. Wynajmuje też polskich robotników, którzy odnowią jej dom oraz staną się wkrótce jej najbliższymi i oddanymi przyjaciółmi. I w końcu... zakochuje się. Kiedy pierwszy raz go spotkała, Marcello (Raoul Bova) zauroczył ją swoim poczuciem humoru. "Wy, Amerykanki, macie błędne pojęcie o Włochach" - stwierdził zaczepnie. Ona, pół żartem, pół serio, zaproponowała mu wspólną noc. "My, Włosi, spodziewamy się po was, Amerykankach, właśnie takich propozycji" - odpowiedział jej z uśmiechem. Frances zaczyna powoli myśleć o nowym związku, na jej drodze piętrzą się jednak liczne przeszkody...

Wojna secesyjna. Ranny w czasie bitwy Inmam postanawia wrócić do domu, gdzie czeka na niego ukochana Ada. Jednak po drodze będzie musiał stawić czoło zdemoralizowanym żołnierzom, łowcom nagród oraz zbiegłym niewolnikom. Tymczasem Ada po śmierci ojca walczy o przetrwanie - farma ma zostać bowiem zlicytowana. W ogarniętym wojną kraju samotnej młodej kobiecie zewsząd grozi niebezpieczeństwo. Na szczęście z pomocą przychodzi jej ciężko doświadczona przez los Ruby.

Po śmierci ukochanej żony, Danny Parker pozwala, aby porwał go świat, w którym wszystko jest pozorne, a nic nie jest takie, na jakie wygląda. Zostaje wplątany w wir wydarzeń, nad którymi nie jest w stanie zapanować. Staje pomiędzy agentami z wydziału antynarkotykowego a sadystycznym dealerem.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Kameralne przedstawienie "face to face" bezrobotnej młodzieży w dzisiejszej Hiszpanii. Simón (Juanlu Sevillano) i Jota (Víctor García), dwóch młodych dwudziestolatków, bandytów, plącze się dzień po dniu po ulicach. Włamania i codzienne szemrane interesy, sprowadzają się do ich wąskiego bycia. Jednak każdy z nich chce tego, czego nie ma.

Chala (Armando Valdes Freire) jest jedenastolatkiem, który wychowuje się w patologicznym środowisku. Jego matka (Yuliet Cruz) bierze narkotyki, a on sam musi zarabiać na życie trenując psy. Chłopak nie radzi sobie z emocjami, bywa agresywny. Jedyną osobą, która wie, jak go poskromić, jest Carmela (Alina Rodríguez), nauczycielka z wieloletnim stażem. Niestety, pewnego dnia kobieta zaczyna chorować i musi iść na zwolnienie. Osoba, która pojawia się w szkole na zastępstwo, nie jest w stanie zrozumieć zachowania chłopca. Dzieciak szybko trafia do szkoły specjalnej. Kiedy Carmela wraca do pracy, postanawia walczyć o swojego wychowanka.

Mim Antoine Moreau (Tom Courtenay) w czasie II wojny światowej występuje w paryskim kabarecie. Kabaret jest odwiedzany przez niemieckich żołnierzy. Pewnego razu, oficer SS składa mu propozycję wykonania przedstawienia dla dzieci przebywających w getcie w czeskim Terezinie. Niechętny na początku, ale powoli zgadza się z obawy o swoje życie. W obozie dopiero poznaje prawdę. Jego występ ma zmylić członków Czerwonego Krzyża, którzy badają stan bytu uwięzionych dzieci.